نقبی بر تاریخی تبعیض‌آمیز
نگاهی بر نمایش «پنهان‌خانه‌ی پنج در»
سینمافا- محمد پورصادقی- نمایش “پنهان خانه‌ی پنج در” که توسط حسین کیانی نوشته شده و توسط آرش فلاحت پیشه به کارگردانی رسیده، در سالن اصلی تالار مولوی به روی صحنه رفته است. این نمایش که از ۲۴ بهمن آغاز شده، در پایان سال به اجراهای خود اتمام می‌بخشد.
در این نمایش که بازیگرانی کم نام و نشانی آن را همراهی می‌کنند (کوشا ابراهیمی، مریم بهشتی، علیرضا رشیدی، سارا علاقه‌مند، آیدا نوروزی و سارا فتحی)، ضیافتی با موسیقی و رقص در دل تاریخ برپاست. استفاده مناسب از موسیقی و ایجاد افکت‌های صوتی واقع‌گرایانه، تجربهٔ تماشاگر را تقویت می‌کند و احساسی عمیق‌تر به این نمایش می‌بخشد. همچنین، نورپردازی مناسب در صحنه نمایش نقش مهمی در ایجاد جو و هماهنگی با داستان دارد.
متن کیانی از ارجاعات تاریخی بهره‌برده و به نسبت دقیقی به آنها پایبند است. این ارجاعات تاریخی، عمق داستان را افزایش می‌دهند و به تماشاگر اجازه می‌دهند تا به درک آنچه بر روی صحنه جریان دارد دست یابد. همچنین، نمایش با دغدغه‌های تبعیض علیه زنان همراه است که این مسئله اجتماعی در طول تاریخ را به چالش می‌کشد و اعلب تماشاگران را به فکر وا می‌دارد.
اجرای نسبتاً روان و یکدست بازیگران زن در این نمایش نیز باید مورد توجه قرار گیرد. بازیگران با تناسب و هماهنگی خوبی با یکدیگر به اجرای صحنه‌ها پرداخته‌اند. انتخاب بازیگران برای نقش‌های زن قابل قبول است و آنها توانایی خوبی در بازی و به تصویر کشیدن شخصیت‌های مختلف دارند.
با وجود نکات قوت مذکور، نمایش “پنهان خانه‌ی پنج در” نیز نقاط منفی قابل اعتنایی نیز دارد. تعلیق‌های کوتاه و گره‌های پیش‌پاافتاده‌ای در داستان مشاهده می‌شود که ممکن است جریان داستان را برای برخی از تماشاگران لوث کند و تسلط کاملی بر آن را فراهم نکند. همچنین، بازی های بد و ناهماهنگ بازیگران مرد نیز یکی از نقاط ضعف این نمایش است. بازیگران مرد در برخی صحنه‌ها نتوانسته‌اند با ریتم و لحن مناسبی تیم اجرایی و صحنه را همراهی کنند. این موضوع می‌تواند تجربه تماشاگر را تحت الشعاع قرار دهد.
پایان بندی نامناسب و خام نیز یک نکته منفی دیگر در این نمایش است. پایان این نمایش احساس ناتمامی را به تماشاگر انتقال می‌دهد و در زمان نادرستی، مخاطب از جریان داستان جدا می‌شود.
با در نظر گرفتن نکات قوت و ضعف مطرح شده، نمایش “پنهان خانه‌ی پنج در” می‌تواند یک تجربهٔ جذاب و تامل برانگیز برای تماشاگران باشد. با این حال، بهبود برخی جوانب اجرایی نظیر تعلیق‌ها، بازیگری بازیگران مرد و پایان بندی می‌تواند کیفیت اجرا را بهبود بخشد و تماشاگران را به شیوه‌ای کامل‌تر و با رضایت بیشتری از سالن بدرقه کند.
