آوازهای مهدی یغمایی شما را به گذشته می‌برد
نگاهی بر نمایش «کافه لکانطه»
سینمافا- محمد پورصادقی- نمایش «کافه لکانطه»، به کارگردانی ساقی عطایی و علی اصغری، با نویسندگی علی اصغری تا ۱۴ مرداد در سالن شماره‌ی ۲ پردیش تئاتر شهرزاد با بازی میزبان تماشاگران است. این نمایش داستانی عاشقانه را در قالب یک گروه از دوستان در کافه لکانطه در دهه ۵۰ شمسی روایت می‌کند. در این نمایش امیر غفارمنش، مهدی یغمایی، فرزاد حسنی، حسین پورکریمی، فرنوش نیک اندیش و آذین ریوف بازی می‌کنند. در ادامه نگاهی به کیفیت این اثر می‌اندازیم.
نمایش «کافه لکانطه» با استفاده از داستانی ساده و ایرانی، توانسته است یک فضای نوستالژیک و تاریخی را برای تماشاگران ایجاد کند. طراحی صحنه و لباس‌ها نیز با توجه به زمان رویدادها، به درستی به تأثیرگذاری بصری نمایش کمک کرده و جذابیت بصری منحصربفردی را به ارمغان آورده است.
نقطه‌ی قوت اصلی این نمایش، استفاده مناسب از موسیقی است. موسیقی گوش‌نواز و صدای خوب خواننده، در کنار روایت داستان و لحظات دراماتیک آن، عواطف تماشاگران را تحریک می‌کند و تجربه‌ی صوتی بی‌نظیری را هم در صحنه برای تماشاگر ایجاد می‌کند.
در حین تماشای «کافه لکانطه» ممکن است فضای موسیقایی و زرق و برق‌دارِ داستان شما را فرا بگیرد و توجهی به نقاط ضعف نداشته باشید. اما باید گفت که این نمایش به نقص‌هایی هم دچار است. ریتم این نمایش به حدی کشدار است که بعید است در صورت عدم حضور موسیقی، تماشاگران تا انتهای آن تاب بیاورند. همچنین، روایت شلخته و بی‌منطق برخی از اتفاقات و رفت‌وبرگشت‌های بین افراد و رویدادهای مرتبط با آن‌ها، مخاطب جدی را از جریان داستان جدا می‌کند و این عدم درک صحیح، تأثیرگذاری نامطلوبی را به همراه دارد. بازی ناهمگون فرزاد حسنی نیز از نقص‌های دیگر این نمایش به حساب می‌آید و تماشاگر آن را مدام بین نقش یک مجری تلوزیونی و یک عاشق سینه‌چاک در رفت و برگشت مشاهده می‌کند.
به طور کلی، نمایش «کافه لکانطه» با استفاده از فضایی نوستالژیک و اجرای موسیقی زنده، توانسته است تماشاگران را تا حد خوبی جذب کند. برای چنین نمایشی لازم است تا ریتم داستانی بهبود یابد و خرده‌داستان‌ها به گونه‌ای تنظیم شوند که تماشاگران را درگیر کنند و به جریان داستان اصلی به طور منطقی کمک کنند. با تمرکز بر بهبود موارد نقص و استفاده از نقاط قوت، امکان مواجهه با یک نمایش جذاب و تأثیرگذار با داستانی عاشقانه و فضای نوستالژیک در «کافه لکانطه» وجود دارد.
