نگاهی به نمایش «اکلیل» در تئاتر مستقل تهران

سینمافا- محمد پورصادقی- نمایش «اکلیل» که این روزها در تئاتر مستقل تهران به روی صحنه رفته است، توسط مهدی کوشکی نوشته شده و مهتاب شکریان کارگردانی آن را بر عهده دارد. بازیگران اصلی این نمایش که شامل مهدی کوشکی و نگار عابدی می‌شوند، بازی خوبی را به نمایش می‌گذارند و با تیپ‌سازی موفقیت‌آمیز بازیگر مرد، تمرکز بیشتری را بر فضای داستانی ایجاد می‌کنند. همچنین، ریتم مناسب دیالوگ‌ها و رفت و برگشت‌ها بین بازیگران نیز به نمایش جذابیت می‌بخشد. علاوه بر این، طراحی صحنه و لباس‌های این نمایش به صورت مینیمال صورت گرفته است که باعث تمرکز بیشتر بر داستان می‌شود.

با این حال، سادگی خط روند داستان و عدم پیچیدگی مشکل و راه حل آن، یکی از نکات منفی عمده‌ی این نمایش است. این امر، در کنار استفاده‌ی بیش از حد از شوخی‌های جنسی و جنسیتی می‌تواند باعث کاهش سطح کیفی داستان و تاثیرگذاری بر مخاطب شود. همچنین به نظر می‌رسد که از پتانسیل‌های دیگر صحنه‌ی تئاتر مانند نور و موسیقی بهره‌گیری مناسبی صورت نگرفته است. استفاده از موسیقی و نور می‌توانست تاثیر بیشتری روی تجربه تماشاگر داشته باشد. هرچند که نمایش «اکلیل» در کیفیت کارگردانی و اجرای قابل قبولی قرار دارد، اما نیاز به استفاده از ابزارهای بهتر برای بهبود در عمق داستان و اثرگذاری دراماتیک دارد.

با توجه به موارد مثبت مانند پرداختن به موضوع تبعیض جنسیتی و نگاه مردسالارانه‌ی حاکم بر جامعه و بازیگری خوب بازیگران، و نکات منفی مانند سادگی خط روند داستان و شوخی‌های بیش از حد، می‌توان گفت که نمایش «اکلیل» یک نمایش قابل توجه است اما بهبودهایی در برخی جنبه‌های آن قابل انتظار است.