نیما جاویدی: جشنواره های جهانی فیلم های با قصه روز را می پذیرند

سینمافا- نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «سرخ پوست» به کارگردانی نیما جاویدی، دقایقی پیش با حضور عوامل، هنرمندان و اهالی رسانه در محل سالن اجتماعات پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

 نیما جاویدی کارگردان فیلم سرخ پوست  در خصوص گنگ بودن پایان بندی فیلمش گفت: پایان بندی گنگ نیست و سرگرد به وضوح نشان داد که با فرار احمد سرخپوست راضی است. نکته ای که بسیار مهم این است که ما در طول فیلم آرام آرام تحول سرگرد را می بینیم؛ از طرفی می خواستم اینکه سرگرد، احمد سرخپوست را خواهد بخشید یا نه را تا پایان در فیلمم همچنان ناگفته باقی بگذارم تا در سکانس پایانی تماشاگر متوجه جواب این سئوال شود. ضمن اینکه ترجیح می دهم خیلی بیشتر در خصوص پایان بندی فیلم صحبت نکنم. به هر حال فیلم قرار است اکران عمومی شود و اگر بیشتر صحبت کنیم فیلم لو می رود.

وی ادامه داد: از یک زمانی به بعد دوربین های مدار بسته در زندان ها قرار گرفت و این زمان پیش از عمومی شدن این دوربین ها بود. برای اینکه حس تعیلق فیلم مان حفظ شود مجبور شدیم فیلم را به دهه 40 منتقل کنیم تا با برخی تکنولوژی هایی که بعد از آن در جهان به وجود آمده است برخورد نکنیم.

جاویدی تاکید کرد: ما در فیلم این کد را نشان می دهیم که سرگرد در پشت آن ستاره حلبی اش دارای یک قلب طلایی است. من بسیار نگران بودم که در طول فیلم آرام آرام تحول نقش سرهنگ، برای تماشاگر مشخص باشد. ما اصلاً نمی خواستیم بازیگر مشخصی را برای نقش احمد سرخ پوست بگذاریم بلکه تنها سایه ای از او را در فیلم می بینیم؛ چرا که می خواستیم مخاطب با ندیدنش به این نکته برسد که آیا احمد سرخ پوست را خواهد بخشید یا نه.

وی ایده داستان را از خبری در خصوص دعوای بین فرودگاه یاسوج و زندان آن شهر که چند سال پیش منتشر شده بود، به دست آورد.

جاویدی در خصوص موفقیت فیلم سرخ پوست در جشنواره های جهانی نیز خاطرنشان کرد: حقیقتاً روی کاغد شانسی برای این فیلم در جشنواره های جهانی ندارم، چرا که فیلم هایی که در جشنواره های جهانی موفق می شوند قصه روز دارد و فیلم من اینگونه نیست. من اصولاً فیلمسازی نیستم که لزوماً برای جشنواره های جهانی فیلم بسازم

وی در خصوص تعریف مسعود فراستی از فیلمش نیز گفت: من اتفاقاً بسیار خوشم آمد که فراستی از فیلمم خوشش آمده است. نقدهایش را از دیرباز دوست داشتم و به نظرم جزو پخته ترین نقدهای سینمای ماست. حس خوبی است که کسی چون مسعود فراستی از فیلمی تعریف کند.

نوید محمدزاده بازیگر فیلم سرخ پوست نیز در خصوص پذیرش بازی در نقش سرگرد در این فیلم گفت: من برای بازی در این نقش 12 کیلو وزن اضافه کردم. همچنین تیمسار کوهرنگی که رییس زندان قصر در دهه 40 بودند بسیار به ما و رسیدن به نقش کمک کردند. من به عنوان بازیگر دوست دارم فضاهای جدید را تجربه کنم و اگر اقتضایش وجود داشته باشد، در نوع بازی خودم تغییراتی ایجاد کنم و بسیار متشکرم از نیما جاویدی که اجازه این تغییر را در فیلم سرخ پوست به من داد.

وی افزود: خودم احساس می کنم که سال آینده نباید در جشنواره فیلم داشته باشم چرا که امسال خیلی ها به من گفتند نقش هایت شبیه به قبل است. ترجیح می دهم سال آینده در جشنواره فیلمی نداشته باشم تا کمی از ذهن مخاطب دور شوم و سپس مجدداً برگردم.

رامین کوشا آهنگساز فیلم سرخ پوست نیز در خصوص ساخت موسیقی متناسب با فضای فیلم نیز گفت: من بسیار حساس بودم که در موسیقی فیلم حس تعیلق و معماگونه و هم حس عاشقانه فیلم را حفظ کنیم. من چندین موسیقی برای این فیلم استفاده کردم تا به این نتیجه رسیدیم که موسیقی ارکسترال برای این فیلم بسیار مناسب تر است.

محسن نصرالهی طراح صحنه فیلم سرخ پوست نیز گفت: تمامی صحنه های این فیلم در دکور ساخته شده است و ما یک ساختمان متروکه ی خالی در بیابان را تبدیل به چنین زندانی کردیم.