بررسی اجمالی فیلم «شب طلایی»

سینمافا- محمد پورصادقی- «شب طلایی»، آخرین ساخته‌ی یوسف حاتمی‌کیا، با وجود برخورداری از پتانسیل‌های قابل توجه در زمینه‌های فنی و بازیگری، از نقصان در داستان‌پردازی و ساختار درام رنج می‌برد. این فیلم، بیش از آن که انعکاس دهنده سبک و سیاق خاص یوسف حاتمی‌کیا باشد، تلاشی است از سوی ابراهیم حاتمی‌کیا برای تکرار و اصلاح ارجاعات بیرونی فیلم «یه حبه قند» (ساخته‌ی رضا میرکریمی) که مورد تحسین منتقدان قرار گرفته بود.

در این مسیر، حاتمی‌کیای جوان موفق شده است تیمی متناسب از بازیگران را گرد هم آورد که نمایش‌های متفاوتی را خلق می‌کنند؛ از بازی‌های درخشان تا نمایش‌های متوسط و ضعیف. همچنین، از لحاظ فنی و عناصر سینمایی دیگر، فیلم از کیفیت نسبتا بالایی برخوردار است و طراحی روابط انسانی میان شخصیت‌ها هم به روز و متناسب با مخاطب امروزی است.

با این حال، داستان فیلم عجولانه به پیش می‌رود و در لحظات بسیاری، سطحی، پردازش نشده و کم‌عمق به نظر می‌رسد. این مساله در کنار ضربه‌ی وارده از سوی یکی از بازیگران مرد اصلی (امیر محمدی)، بخش قابل توجهی از جذابیت‌های فیلم را خدشه‌دار می‌کند. در نهایت، «شب طلایی» تلاشی قابل تقدیر از سوی حاتمی‌کیای جوان است، اما برای رسیدن به سطح انتظارات مخاطبان و منتقدان، نیازمند پیشرفت در حوزه‌ی ساختار داستانی و استفاده از فن بازیگردانی است.