بگو از آنکه جنگید و زنده ماند
بررسی اجمالی فیلم «علفزار»
سیمافا- محمد پورصادقی- «علفزار» ساخته‌ی کاظم دانشی، فیلمی مهم و به روز است که با الهام از اتفاقی واقعی، به موضوع بسیار حساس و جدی تجاوز جنسی می‌پردازد. این فیلم در مقایسه با روایت‌های معمول این موضوع در سینمای ایران، رویکردی نوآورانه و واقع‌گرایانه‌تر را در پیش گرفته است. به جای نشان دادن قربانیان به عنوان افراد ضعیف و مستحق ترحم، «علفزار» شخصیتی را به تصویر می‌کشد که با قدرت و تلاش در برابر این جنایت می‌ایستد و به دنبال عدالت و بهبود است.
فیلمنامه «علفزار» از دغدغه‌های انسانی قوی و باورپذیری برخوردار است و کنش‌های شخصیت‌های اصلی به خوبی مخاطب را در جریان درام جذب می‌کنند. بازی دو بازیگر اصلی معتاد نیز (صدف اسپهبدی و مهدی زمین‌پرداز) در این فیلم، بسیار تأثیرگذار و قابل تحسین است و در سینمای ایران کم‌نظیر به نظر می‌رسند.
با این حال، برخی عناصر فنی فیلم مانند طراحی فضای دادسرا، فیلم‌برداری و موسیقی می‌توانستند با اجرای استاندارد‌تری، به باورپذیری بیشتر درام کمک کنند. همچنین هماهنگی بیشتر بازیگران فرعی و داستانک‌های آنان نیز می‌توانست تأثیر این عناصر را تقویت کند. هرچند به نظر می‌رسد که داستانک‌های فرعی از تیغ سانسور در امان نمانده‌اند و به گفته‌ی کارگردان فیلم، این اثر برای دریافت مجوزهای رسمی با جرح و تعدیل بسیاری روبرو شده است.
در مجموع، «علفزار» فیلمی است که با رویکرد نوآورانه و جسورانه‌اش در پرداختن به یک موضوع حساس اجتماعی، می‌تواند مورد توجه و تحسین قرار گیرد. این فیلم گام مهمی در جهت شکستن تصاویر رایج و تقویت آگاهی عمومی درباره قربانیان تجاوز جنسی برمی‌دارد. با قدمی که کاظم دانشی برداشته است، می‌توان امیدوار بود که سینمای ایران از پرداختن به موضوعات کم‌اهمیت و روایت‌های غیردقیق به سمت ارائه‌ی آثاری جدی و قابل تامل در زمینه‌ی بحران‌های اجتماعی حرکت کند.
