نگاهی به نمایش «بچه»

سینمافا- محمد پورصادقی- نمایش “بچه”، با نویسندگی نغمه ثمینی و کارگردانی افسانه ماهیان، به تازگی در سالن استاد سمندریان تماشاخانه‌ی ایرانشهر به روی صحنه رفته است. فاطمه معتمدآریا، مهران نائل و شیوا فلاحی در این نمایش هنرنمایی می‌کنند. تا ۱۲ فروردین سال آینده می‌توانید به تماشای این اثر بنشینید. در ادامه، نگاهی گذرا می‌اندازیم بر کیفیت اجرایی این اثر.

متن این نمایش با موضوع پناهندگی و عشق مادرانه، چنان‌که از قلم نغمه ثمینی انتظار می‌رود، می‌تواند نقاط دراماتیک پررنگی را از بعد داستانی به تماشاچیان ارائه دهد و آن‌ها را با طیف گسترده‌ای از احساسات درگیر کند. تماشاچی به خوبی می‌تواند خود را در درون داستان و اتفاقات آن تصور کند و با واکنش‌های شخصیت ها هم‌ذات‌پنداری کند.

یکی از نکات برجسته این نمایش، بازی بی‌نقص و کاملاً واقع‌گرایانه بازیگران است، به ویژه نقش‌آفرینی فاطمه معتمدآریا که تماشاچیان را به عمق شخصیت‌هایی که دارد معطوف می‌کند.

طراحی صحنه در این نمایش به شیوه‌ی مینیمال و کارآمد اجرا شده است و به طرز موفقیت‌آمیزی در خدمت داستان قرار گرفته است. این انتخاب طراحی صحنه، با تأکید بر جنبه‌ی محوری داستان، باعث می‌شود تماشاچیان به صورت مستقیم‌تر و عمیق‌تر با داستان در ارتباط باشند.

با همه‌ی این موارد، ممکن است برخی از تماشاچیان دیدگاه‌های متفاوتی درباره‌ی مقولات مهاجرت، مادرانگی و بحران هویت داشته باشند و این نمایش با نحوه‌ی تفکر و ذائقه آنان همخوانی نداشته باشد. همچنین، برخی از قسمت‌های متن نمایش به جای ارائه پرسش‌های عمیق، به جنبه شعاری معضلات پرداخته است که ممکن است برخی از تماشاچیان را از جذابیت خط اصلی داستان دور کند.

به طور کلی، نمایش “بچه” یک تجربه دلپذیر در حوزهٔ تئاتر در سال ۱۴۰۰ است و می‌توان آن را در رده‌ی نمایش‌های برجسته‌ی امسال قرار داد. متأسفانه، محدودیت‌های ناشی از شرایط ویژهٔ کرونا موجب شده است که تمام علاقه‌مندان به تئاتر نتوانند به طور کامل از این اثر ارزشمند، ساخته‌ی افسانه ماهیان استفاده کنند. امیدواریم در آینده‌ای نزدیک، این نمایش و سایر آثار تئاتری بتوانند به صورت کامل و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی مورد استفاده علاقه‌مندان قرار گیرند و تئاتر به عنوان یک هنر زنده، نقش مهم خود در جامعه را ایفا کند.