دومین نقد سینمافا بر فیلم «اولین انسان» (First Man) دیمین شزل
سینمافا- محمد خضریانزاده- «تا به حال چنین جمعیتی همزمان با یک رویداد هم کوک نبودهاند؛ چون فتح کره ماه یه قدم کوچک برای انسان و یه پرش غول پیکر برای بشریت است.»
از بدو حضور انسان بر روی کره خاکی تا به حال، افراد به دنبال کشفها و اختراعهای دست نیافتنی بودهاند، اما انسانها توانستهاند با تلاش، پشتکار و اراده قوی و گاهی با یک دندگی خود به چیزهای دست نیافتنی، دست پیدا کنند. این فیلم از آن سری فیلم هایی است که تمام مردم کره خاکی به آن با سری بالا افتخار میکنند و می گویند : «ما هستیم.»
«اولین انسان» داستان زندگی نیل آرمسترانگ، اولین کسی است که ردپای خود را روی کره ماه حک کرد. فیلم به 12 قسمت تقسیم شده است که از سال 1961 از بیابان موهای کالیفرنیا آغاز میشود و تا 27 جولای 1969 ساختمان قرنطینه مرکز فضایی مند که سکانسی غرور آمیز و همچنین عاشقانهای که در سکوت مطلق به اوج خود میرسد و پایان مییابد.
اثر اقتباسی که بر اساس کتاب جیمز.آر هانسن در ژانر زندگینامهای قرار میگیرد و مرتبط به قشر خاصی از جامعه، روستا، شهر، منطقه، ایالت، کشور و قارهای خاص نیست، بلکه همه این دسته بندیها را در بر میگیرد. و موضوعی مربوط به آینده انسانها که احتمالا انسانهای حال حاضر، از آن سودی نبرند و نسل های خیلی خیلی بعدتر از ما بتوانند مزه آن را بچشند و فقط غرور و افتخاراش نسل حاضر را شاد و سرمست کرده است و یک دنیا به آن چشم دوخته بودند و هستند.
دیمین شزل مانند اثر قبلی خود، فیلمی متوسط ساخته است. البته این بدین معنی نیست که با فیلمی ضعیف طرف هستیم بلکه این همه ستایش در وصف آن هم اغراق آمیز است. اثر به یک مستند داستانی نزدیک است و جذابیت بصری و صوتی مدیون فیلم برداری و موسیقی متن حماسی جاستین هورویتز است. شاید بدون موسیقی، فیلم حرفی برای گفتن نداشته باشد و البته نباید از بازی خوب رایان گاسلینگ و کلر فوی گذشت که نقش پر رنگی در شکل درام اثر داشتند و معنای واقعی عشق به خانواده و همچنین عشق به هدف و مسئولیت پذیری انسان را به خوبی به نمایش گذاشتند.
فیلم را اگر بخواهم با «میان ستارهای» (Interstellar) و «مریخی» (The Martian) مقایسه کنم، فیلم ضعیفی توصیف میکنم چون در آن دو فیلم، درام کاملتری شکل گرفته بود و ایدههای خلاقانه کارگردان، روی فیلم و مخاطب تاثیر گذاشته بود.
نمره:6 از 10