بی منطق
یادداشت سینمافا بر «ضد» و «خائن کشی»
سینمافا- مهدی غضنفری- فیلم های کوتاه و مستند به همراه قاب‌های ماندگار (فیلم‌های قدیمی بازسازی شده) از نمایش‌های ویژه است. پکیج اول فیلم‌های کوتاه را متاسفانه بدلیل بهم خوردن سانس ها در روز یکشنبه از دست دادم، اما پکیج دوم فیلم‌های کوتاه را دیدم در واقع رفته بودم «هرگز، گاهی، همیشه» ساخته‌ی شادی کرم‌رودی بازیگر و همسر آرین وزیردفتری را ببینم اما با کمال حیرت این فیلم «ویار» با بازی و کارگردانی حورا طباطبایی بود که حالم را خوب کرد.
اما درباره دو فیلم سینمای ایران:
ضد (امیرعباس ربیعی)
“ضد” دومین ساخته کارگردانش است فیلم به مقطعی از تاریخ انقلاب و چرایی شهادت آیت الله بهشتی در دفتر حزب جمهوری اسلامی و نقش سازمان مجاهدین خلق می پردازد. فیلم با اینکه فیلمنامه‌ای پرحفره دارد و کاراکترهایش از مرحله تیپ فراتر نمی روند اما نسبتا خوش ساخت است و از کارگردانی استاندارد نیز برخوردار است. اما چنین تولیدهای گران و سفارشی در طی این سالها (جدا از استثناها) کاربردش فقط نمایش جشنواره‌ای و بعد بایگانی (فیلم قبلی فیلمساز «لباس شخصی» نیز کماکان اکران نشده است) و یا نمایش خانگی است.
خائن کشی (مسعود کیمیایی)
«خائن کشی» به مقطعی از تاریخ معاصر و عرضه اوراق قرضه ملی توسط دکتر مصدق می پردازد. فیلمبرداری و طراحی صحنه و دکور فیلم جالب است اما روند داستان، انتخاب و جنس بازی‌ها و شیوه گفتگوهای فیلم هیچ روند منطقی‌ای ندارد. تقریبا همه دیالوگ‌های فیلم مونولوگ است و کاراکترها با هم حرف نمی زنند! بلکه هر کاراکتر جداگانه چیزی را می پراند و پراندن این کاراکتر که بی ارتباط با روند داستانی و حرف‌های کاراکتر روبروست به پراندن آن کاراکتر تدوین شده است! فیلم به شکلی محیرالعقول از سینمای گانگستری شروع و در انتها به سینمای وسترن می‌انجامد! و در این بین واژه‌هایی چون مردم، خون، رفاقت و دکتر مصدق است که مدام پرانده می شود!
