آلفونسو کوارون می‌گوید بله، مردم به او گفتند دیوانه است که «رما» (Roma) را ساخته است!

سینمافا- جشنواره فیلم تورنتو 2018: «به آدمای نزدیک دوروبرم گفتم، من الان شانس انجام دادنش رو دارم، اما شک دارم که که این فیلم موفق شه» کوارون این خاطره را از اعماق خاطرات قدیمی و سیاه و سفیدش نقل می‌کند.

کوارون می‌گوید: «هر سوژه‌ای داستان مخصوص به خود را حمل می کند.» به دور و بر خانه می‌نگرد و اتاق را می‌بیند که از تکه‌های فیلمش «رما» پر شده است. تقریبا از هر تکه‌ای می‌توانی یک فیلم کامل بسازی. کارگردان مکزیکی فیلم‌های «جاذبه» و «بچه‌های زمین» این موضوعات را هنگامی که روی کاناپه‌ای در بخش استودیو عکاسی جشنواره فیلم تورنتو نشسته است، می‌گوید.

یک گالری در طبقه چهارم به هدیه‌ای به فیلم بدیع و بی نظیر «رما» تبدیل شده، چیزی که براساس خاطره‌های کوچک و در حال رشد در حاشیه شهر مکزیکوسیتی اتفاق افتاده است. وسایلی که محاصره‌اش کرده‌اند، از نقاشی‌ها تا آلبوم‌های ضبط شده تا بازی‌های کودکانه، چیزهایی هستند که او از بچگی به یاد می‌آورد تا زمانی که در فیلمش «رما» از آنها استفاده کرد.

اما کوارون خیلی فراتر از تنها پر کردن فریم‌های فیلم با خاطرات کودکی‌اش رفت. کوارون در یک مصاحبه که در محل برگزاری جشنواره تورنتو در آستانه پیروزی فیلمش می گوید: هر چیزی در فیلمش واقعا با آن چیزهایی که آنجا بوده گرفته شده است. او ادامه می دهد که: «هر سوژهای در سر جای خود استفاده می‌شد. ما هر کشو و میزی را از چیزهایی پر می کردیم، حتی اگه قرار نبودند در هیچ صحنه ای باز و دیده شوند. آنها باید آن انرژی مخصوص را می‌داشتند» و «هیچکس اصلا به او نمی‌گفت که کوارون تو دیوانه‌ای، ما اصلا قرار نیست آن کشوها را باز کنیم؟! یک عالمه نظر وجود داشت» کوارون با پوزخندی تایید می کند.

من آن نگاه‌ها را می‌شناختم، چون که خودم از کارگری در پشت صحنه فیلم‌ها آمده بودم، از جایی که تو به کارگردانها نگاه میکنی و می‌گویی «خدای من این یارو اصلا نمی‌‌دونه چجوری باید فیلم بسازه!» شانه هایش را بالا می اندازد. مردم میگویند که «مهم نیست، تو هیچ وقت نمیری که کشوهارو باز کنی، چه فرقی میکنه؟»

اما یک تفاوت بزرگی وجود داشت. یک چیزی درباره تلاش برای به تصویر کشیدن حقیقت – نه تلاش برای حقیقی جلوه دادن، تلاشی برای دستیابی به ذات حقیقت! اما با پروژه‌ای که خاطرات کودکی کوارون را بازگو می‌کند، آیا او مطمئن بود که فیلم «رما» با مخاطبانی که هیچ گونه ارتباطی با کودکی او نداشتند ارتباط برقرار می‌کند؟ به هیچ عنوان، او می گوید: «فقط می‌دانستم که باید انجامش دهم. این یک موقعیت تاریخی بود که من می‌توانستم انجامش بدم. من پس از موفقیت اقتصادی «جاذبه» منابعی داشتم – می‌توانستم پول را افزایش دهم تا یک سری کارها از این راه انجام دهم. اما بیشتر مهم است که از لحاظ احساسی آماده باشم و در این میان، یک احساس نیاز بود. شما پروژه‌ها را انتخاب نمی‌کنید و آنها شما را انتخاب می کنند. و وقتی یکباره این نیاز پدید بیاید که این فیلم ساخته شود، شما برایش حرکت می‌کنید.»

ترجمه اختصاصی سینمافا/ مترجم: امیرعلی مهاجری