بیست و پنجمین دوره از جشنواره آغاز به کار کرد؛

یادداشت سینمافا بر افتتاحیه «جشنوارۀ بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان»

یادداشت سینمافا بر افتتاحیه «جشنوارۀ بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان»

سینمافا- عبدالرضا یعقوبی- «جشنوارۀ بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان». نام دهان پر کنی که تبدیل به ویترین سالانۀ تئاتر کودک و نوجوان در کشور شده است و البته، الحق و الانصاف، در پیشرفت تئاتر کودک و نیز قرار دادن فرهنگ تماشای تئاتر در سبد خانوار همدانی ها نقش بسزا و انکار ناشدنی داشته و دارد.

قرار است جشن افتتاحیه برگزار بشود و می رویم تا در جشن باشکوه این اتفاق فرخندۀ فرهنگی شرکت کنیم.

صبح همین امروز بود که در خیابان بوعلی از، میدان آرامگاه تا میدان امام، یک کارناوال فوق العادۀ عروسکی برگزار شد. کارناوالی که با موسیقی و رژۀ عروسکهای جذاب، قول پیکر و کاملاایرانی برگزار شد و بسیار مورد استقبال کودکان و خانواده هایشان قرار گرفت. هم مبارک بود و هم ننه سرما و هم کاراکترهایی با پوشش و طراحی ایرانی. و این خود نوید افتتاحیه ای جذاب و به یاد ماندنی را به ما می دهد.

جشن افتتاحیه در یک سالن ورزشی کوچک برگزار می شود. ورزشگاه فردوسی همدان. وقتی به سالن نزدیک می شوی آدمهای زیادی را می بینی که به شوق شرکت در آیین افتتاحیه شال و کلاه کرده اند به همراه سر و همسر به سمت سالن می روند. عده ای کارتهای مخصوص به خبرنگاران یا ستاد اجرایی و گروه های شرکت کننده را دارند و دیگران کارتهای دعوتی که خود ستاد برگزاری بین مردم تئاتر دوست همدان تقسیم کرده است. وارد می شویم و در فکر این هستم که چه شروع منظم و قانون مند و در خور تقدیر و توجّهی. صندلی چیده اند و جلوی صندلی استیجی کوچک با تزئینی که گرچه نسبت به فضای نامناسب محل برگزاری زیبایی و شکوهی از خود به نمایش نمی گزارد ولی معلوم است حسابی برای آن اعتبار و پول خرج شده است. می نشینی و کمی از ساعت شش بعد از ظهر که زمان اعلام شده در جدول جشنواره است می گذرد. کمی بیشتر و کمی دیگر و این کمی و کمی ها آنقدر زیاد می شود که می شود یک ساعت تاخیر.

افتتاحیه شروع می شود

بعد از قرآن یک گروه سرود متشکل از دخترها و پسرهای نوجوان می آیند و با لباس های فرم زیبایشان ابتدا سرود ملی و پس از آن چند سرود دیگر را می خوانند. لباس ها زیباست و صداها نافهوم. صدابرداری جشن افتتاحیه آنقدر بد است و همهمه در سالن ورزشی غیر استاندارد برای برگزاری مراسم های این چنین، آنقدر زیاد که از سرودها یک موسیقی بدکیفیت و هامِ صدای خوانندگان نوجوان به گوش می رسد. آنقدر بد و ضعیف که اگر موسیقی های آشنای این سرودها نمی بود نمی شد تشخیص داد چه سرودهایی خوانده می شود.

بالاخره سرود هم تمام شد و مجری ها روی سن آمدند. یک چهرۀ ملی و نوستالژی به همراه چهره ای جوان و مطرح در استان همدان. مجید قناد یا همان عمو قناد دهه شصتی ها و حمید رضایی یا عمو حمید همدانی ها. کمی با مردم صحبت و احوال پرسی می کنند و پس از آن مدیر کل ادارۀ فرهنگ و ارشاد، آقای درویش زاده که رئیس جشنواره نیز هست بالای استیج می رود، سخنرانی می کند و کلّی تشکر از هرکس که فکرش را بکنید. در ابتدا منطقی و عقلانی به نظر می رسد که رئیس جشنواره برای خیرمقدم گویی بیاید و لحظاتی سخن براند ولی کار به همینجا ختم نمی شود. سخنرانی پس از سخنرانی. مدیر کل ارشاد، استاندار سابق، نمایندۀ شهر، دکتر صالحی و خانم مریم کاظمی که سمت دبیری جشنواره را به عهده دارد. این سخنرانی ها به همراه چند مراسم تقدیر بخش عمده ای از مراسم را به خود اختصاص می دهد.

و کل افتتاحیه همین‌هاست به اضافۀ کسی که خود را مثلن شبیه چارلی چاپلین کرده و با حرکات ناموزون و لنگ و لگد پرت کردنهایش تن چارلی خدا بیامرز را در گور می لرزاند، اجرای یک گروه سرود بزرگسال که لالایی می خوانند و ما نمی‌شنویم و اجرای کودک خاله خورشید و خرگوش بازیگوش که شبیه خرگوش کمپانی وارنر هالیوود است. البته به تمام اینها یکی دو کلیپ و صحبت های گاه و بی گاه عمو قناد و عمو حمید را نیز باید اضافه کرد.

 

 

برنامه بسیار ضعیف، شلخته و بدون هماهنگی برگزار می شود

اگر ناهماهنگی در اعلام برنامه را کنار بگذاریم، رفتار زننده حمید رضایی که چندین بار در میان صحبت های عمو قناد دهه شصتی ها و یکی از قدیمی های اجرای کودک این سرزمین، می پرد و صحبت هایش را قطع می کند و یا تغییر می دهد. ایراد صدا برداری و پخش صدا و میکروفون هایی که دائماً در حال قطع شدن هستند، ناهماهنگی در اجرا و معرفی آیتم های برنامه، استیجی که برای سه یا چهر نفر طراحی شده است ولی زمانهای تقدیر آنقدر آدم روی آن می ایستد که هر لحظه احتمال می دهی کسی از روی استیج پایین بیفتد و از همه بدتر و تأسف بارتر استفاده از عروسکی است شبیه به کارکتر خرگوش کمپانی وارنر در مراسم افتتاحیۀ بزرگترین و پر سر و صداترین جشنوارۀ کودک و نوجوان ایران. کشوری که در سالهای دور خود عروسک های معروفی مانند مبارک خیمه شب بازی دارد و در سالهای نزدیک تر عروسک های جذاب کلاه قرمزی و خانۀ مادر بزرگه و زی زی گولو و از این دست. البته پاسخ به چرایی استفاده از این نماد غیر ایرانی در جشنواره ای چنین که قرار است بشود ویترین نمایش کودک این مرز و بوم در داخل و خارج کشور، بماند طلب کودکان ایرانی و به خصوص کودکان خوش ذوق و تئاتر بین همدانی که شاید روزی روزگاری کسی پیدا بشود و این سوال بزرگ فرهنگی را پاسخ دهد.

افتتاحیه تمام می شود و چیزی که از آن در ذهن من و همراهانم به جا می ماند یک عالمه ناهماهنگی و عدم برنامه ریزی و مدیریت در اجرای مراسم افتتاحیه است.
در این میان یک چیز دیگر هست که ذهن ما را مشغول می کند و آن صحبت های مریم کاظمی است که از پشت سالها زحمت و تلاش و تجربه در تئاتر و زندگی گفته می شود. مریم کاظمی از شعار جشنواره می گوید. شعاری زیبا و تأمل برانگیز : «کودک و حقوق اجتماعی، کودک و حقوق شهروندی» و از دلیل این انتخاب می گوید: علت انتخاب این شعار برای این جشنواره این است که به کودک یادآوری بشود که صرف نظر از کودک بودن یا بزرگ سال بودن و یا هر طبقه و جایگاه اجتماعی، صرفاً به خاطر انسان بودنش قابل احترام است. وقتی که این احساس در درون هر انسانی شکل بگیرد امید را به وجود می آورد و امید از هر سختی و فشاری در زندگی قدرتمندتر است.

اطلاع رسانی از طریق ایمیل
به من اطلاع بده در صورت:
guest
لطفا نام حقیقی خود را وارد کنید
آدرس ایمیلتان را وارد کنید
اگر وبسایت دارید، آدرس آن را وارد کنید

0 نظرات
Inline Feedbacks
View all comments

جست‌وجو

Generic selectors
فقط تطبیق کامل
جستجو در عناوین خبرها
جستجو در محتوای خبرها و گفتگوها
Post Type Selectors

ویدیو

در حال بارگذاری...

آخرین پست‌ها

سینمافا را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

0
Would love your thoughts, please comment.x