فرشید ایوبی نژاد، کارگردان فیلم «تنفس»: فیلم ساختن به قصد جایزه بردن کار غلطی است
سینمافا- فرشید ایوبی نژاد این روزها با فیلم «تنفس» در جشنواره فیلم کوتاه حضور دارد که موضوعی اجتماعی و در فضای محدود یک اتاق میگذرد.
با او درباره ویژگیهای این فیلم و اهدافش از فیلمسازی صحبت کردیم.
– درباره فیلمتان توضیح دهید.
فیلم من 12 دقیقه است و درامی است که نگاهی انسانگرا دارد.
– فکر میکنید سطح کیفی جشنواره و خصوصا فیلمهای داستانی، به لحاظ محتوایی چقدر پیشرفت کرده است؟
جشنواره امسال پر رونق است و مخاطب خوبی هم دارد. من دو سئانس رفتم و مهمترین مشکلی که با فیلمهای کوتاه دارم، در فیلمنامه است. یا بخشی از یک فیلم بلند هستند یا ما آن را نمیفهمیم و میگوییم این اصلا چرا باید فیلم میشد. چه چیز جذابی داشت؟ با مهمانان خارجی از فستیوالهای مختلف هم گپ زدم و آنها هم همین نظر را داشتند که خیلی سیاه و تلخ هستند. امسال خون و کشتار و مهاجرت هم خیلی میبینیم. واقعا چرا باید این همه فیلم به این موضوعات بپردازد.
– فیلم شما درباره کارگرها و نیازمندهاست. چه شد که به این فضا توجه کردید؟
طرح فیلمنامه را از نویسنده شنیدم. به زبان آذری بود. آن را به فارسی برگرداندیم و بازنویسی کردیم. شروع به پیشتولید کردیم. من خودم تهیه کننده کار بودم. سرمایه گذار نداشتیم و یک فیلم مستقل بود. به دنبال تامین هزینه بودیم. خوشبختانه این کار بالاخره تولید شد. از آن راضی هستم. در چند جشنواره خارجی حضور داشته و از دو جشنواره جایزه هم گرفتیم. جشنواره فیلم کوتاه تهران خیلی معتبر است. دوست دارم کارم دیده شود و خوشحالم که در این جشنواره است.
– فکر میکنید تکنیک فیلم دستاوردی در فیلم کوتاه است؟
نود درصد فیلم من در یک اتاق کوچک است. کار کردن در این فضای کوچک با هفت بازیگر، تجربه خوبی برای کارگردان است. با چالشهایی مواجه میشوی که شاید جای دیگر تجربه نکنی. البته قبلا این کار را فیلمسازانی در سینمای کوتاه و بلند انجام دادهاند. ولی فیلم را که به خیلی از افراد دادم، مجموعا از فیلم راضی بودند. قصه و موقعیتی دارد که کاملا پرداخت شده و چیز اضافه هم در چشم نیست. البته قطعا ضعفهایی دارد که خودم آن را میدانم. شاید اگر مدت فیلمبرداری بیشتر بود، برخی جزئیات را بیشتر در فیلم قرار میدادیم. به نظرم جزئیات است که کار هنر و سینما را میسازد.
– فکر میکنید فضایی که برای دیده شدن فیلم کوتاه فراهم شود مهمتر است یا جایزهای که دریافت میکند؟
اصولا برای هیات انتخاب، سلیقه خیلی موثر است. خیلی وقتها ممکن است فیلمی درست باشد ولی دو نفر نظر مختلفی داشته باشند. اینکه بگوییم فیلم را میسازیم که به جشنوارهها برویم، نگاه غلطی است. من دوست دارم مخاطب فیلم را ببیند. دلم میخواهد آدمهای مختلف در اقشار مختلف فیلم را ببینند.